Opschoondag, maar niet de gebruikelijke.

Zondag 3 mei ’s avonds na het eten toch nog een tocht op het Meer gemaakt, de mogelijke drukte bij de loods of zelfs op het Meer ontwijkend. Dat lukte erg goed, ook op het Meer was het na een zonnige dag weer stil.

Zoals ik vaak doe het laatste half uur de oevers afschuimend: een nog vol bierblikje (Amstel, toch al niet mijn favoriet) leeg gegoten  en op het dek mee, een plastic fles, een vuilniszak, een plastic kinderschepje of zoiets. Allemaal weinig interessant en waardeloos.

 Dat heb ik wel eens anders mee gemaakt. In de loop der jaren toch een prima tuinstoel en zelfs een 2-zits hardhouten bankje aan mijn opruimacties over gehouden. Die  staan intussen in onze tuin.

Lang geleden, wel waardeloos maar toch interessant waren de vijf vuilniszakken met plantenresten. Weinig bladafval, vooral veel steeltjes en stelen. Een restant van een cannabis plantage?

 Maar deze laatste keer toch nog beet met iets wat veelbelovend bleek: een portefeuille met ?

 

Op de Meldijk even gekeken wat ik geoogst zou kunnen hebben: geen geld, wel de watersport papieren van M.xxx: Vaarbewijs, bootregistratie, marifonie certificaten.

’s Maandags de portefeuille in het zonnetje gedroogd, ’s avonds nog een briefje voor de eigenaar geschreven met uitleg waar en hoe ik de portefeuille vond, en de mededeling: als je je waardering voor het vinden en terug bezorgen wilt laten merken, dan is een kleine donatie aan de KanoVereniging Uitgeest  welkom. Mijn eigen adres e.d. niet vermeld, een persoonlijk bedankje heb ik dan niet nodig. En dat op briefpapier met het KVU logo.

Dinsdag op de fiets naar het adres van M.xxx in Beverwijk.

De portefeuille afgegeven aan een huisgenote, en daar al gemerkt dat mijn actie wel gewaardeerd zou worden.

En dan …

Dick Mulder, 11 mei 2020

WEERRIBBEN & DE WIEDEN

klik op de foto voor meer foto's

Weerribben

Corona kanotocht

Door de corona maatregelen ligt ons anders zo actieve kanoverenigingsleven stil. Ik vaar nu meestal alleen, als het weer niet al te uitdagend is. Mijn kanomaatje Timo en ik hebben toevallig beiden dezelfde week vrij. En beiden willen we graag even een weekend peddelen. Timo komt met twee paalkampeerplekken in De Wieden op de proppen. Kunnen we daar niets omheen plannen?

Klik hier voor een verslag van dit avontuur

Nieuwjaarsreceptie 2020

Voor de clubavond van 8 januari werd uitgeweken naar de Zwaan. Hier werd de Nieuwjaarsreceptie van de KVU gehouden onder grote belangstelling. 48 clubleden werden geteld. Na bijkletsen met koffie/thee hield de voorzitter een woordje, en toen de penningmeester (die benadrukte dat hij toch echt dit jaar gaat vertrekken en dus een brandende vacature achterlaat).

Jos Dekker maakte reclame voor het peddelen om Deense eilanden heen en ook voor zijn nieuwe bedrijfje dat alles met water te maken heeft. Het mag weleens gezegd worden.

Daarna ging het bijkletsen nog even door.

Klik op de foto voor de hele seriefoto's: Jolanda

Van Schiermonnikoog naar het Lauwersmeer - 15 september 2019

Voor 15 september stond op het programma van de KVU om naar de vierde slenk op Schiermonnikoog te varen. Echter het weer gooide een beetje roet in het peddelgenot. De voorspellingen wisselden sterk en alhoewel de laatste 2 dagen de voorspellingen tamelijk stabiel waren met west 5bft met uitschieters naar 6 bft nam de avond tevoren de wind volgens de voorspelling nog meer toe en kwam ook 7bft om de hoek kijken.
Moeilijk, moeilijk allemaal, om te besluiten wat wijsheid is.
De zaterdagavond tevoren, op de camping van Lauwersoog, heb ik in overleg besloten Schier af te blazen. Daarom konden we uitslapen en gingen zondag naar het Lauwersmeer. Rob en Annet waren er wel maar hadden dat zien aankomen en hadden de kano's thuisgelaten.
Zodoende gingen Chris, Timo, Tiny en ik te water.
In eerste instantie bij het omkleden leek de wind met 4 bft toch weer gunstiger (maar ja, dat was niet op zee waar het altijd harder waait). Later, vooral in de middag, trok de wind toch meer aan.Ik geloof dat iedereen wel blij was dat we niet op de waddenzee zaten. Daar hadden we zeker gedurende 1,5 uur tegen 6 bft in moeten peddelen. Extra lastig omdat wind tegen stroom stond waardoor je lekkere golven krijgt die je aldoor weer afremmen.

KLIK op de foto voor de hele serieFoto's: Chris

Dus: Na koffie met gebak bij "het boze wijf" met Rob en Annet erbij, voeren we vrolijk op de Lauwerszee. Eerst tegen de wind in naar het surfstrand. Daar zagen we een surfer op 500meter vanaf de kant die naast de plank lag en leek te zwemmen zonder voortgang tegen de wind in te maken. Wat ons daarbij vooral verbaasde was dat er op de kant daar zeker 20 mensen zaten en er ook wel 30 surfers over het water heen en weer stoven. NIEMAND maar dan ook NIEMAND leek zich zorgen te maken over deze uitgeputte surfer die de mast niet meer omhoog kon krijgen.
Timo en ik waren het gauw eens en zetten koers naar deze surfer. We haakten allebei onze sleeplijnen aan bij de trapeze-haak die ze om haar middel had en begonnen aan onze "workout": zo'n plank met platliggend zeil remt toch een stuk meer dan een kano. Ze was zichtbaar opgelucht weer op de kant te staan. Raar hoor dat niemand enige actie ondernam of polshoogte kwam nemen.

We vervolgen onze tocht naar Esonstad. Dat is een soort replica-stadje dat Landal daar heeft neergezet. Op het eerste gezicht ziet het er wel aardig uit maar het lijkt wel een soort spookstad: zo doods.
Maar:  voor een pauze met de kano is dit wel een voortreffelijke en beschutte locatie.
Naast Esonstad zijn er nog een paar vakantiedorpen die met z'n allen, het oude stadje Oostmahorn "platdrukken".
Gezien de tijd besluiten we na de pauze aan de overkant van het Lauwersmeer aan lagerwal terug te varen. Een klein uitstapje in verboden gebied is van korte duur omdat het voor ons te ondiep is.
Van het laatste stuk hadden we onze hoop gevestigd op surfen voor de wind uit. Helaas waren er daar geen geschikte golven voor.

Op een redelijke tijd zijn we bij de auto's terug waar onze wegen scheiden.

Tiny en ik hebben nog geen zin terug te gaan en maken eerst nog een wandeling door het gebied daar.
Als we later in de auto dicht langs Esonstad en Oostmahorn rijden gaan we op expeditie naar Oostmahorn. In Oostmahorn woonden vroeger de schippers Klaas en Mees Toxopeus. Nationale helden die met  reddingboot de Insulinde honderden mensen van de verdrinkingsdood hebben gered. Dat was in de tijd voor 1969 toen het Lauwersmeer nog Lauwerszee heette en in open verbinding met de zee stond. De reddingsmaatschappij vond Oostmahorn de beste plek waar de reddingboot op een rustige plaats gestationeerd werd.




Na lezen van het boek van Klaas Toxopeus fascineerde het me altijd al hoe de situatie er daar uitzag en waar die reddingboot had gelegen.

We vonden er het huis dat nog steeds met "NZHRM" (Noord- en Zuid-Hollandsche Redding-Maatschappij) is getooid. Bovendien zat er boven de voordeur nog een glas-in-lood raam dat een reddingboot op zee voorstelt. Waar de boot gemeerd lag is waarschijnlijk ergens bij de doorgang in de dijk waar wij doorheen zijn gevaren. Ik kan me niet voorstellen dat Landal geregeld heeft dat ze de dijk mochten weggraven op die plek.

Met de auto verder op weg naar huis. Maar dat huis lonkte nog niet erg naar ons. Aangezien we nog eten over hadden van 3 dagen kamperen besloten we om de zeedijk tussen Harlingen en Zurich over te klimmen en aan de waddenkant te koken en te eten. Heel mooi daar in de ondergaande zon aan zee!

Al met al is het vandaag een mooie dag geworden.
René

Kanotocht Fort Krommenie - 31 juli

Op 31 juli waaide het stevig en hebben we daarom in het kader van "varen met nieuwe leden" een tochtje Fort Krommeniedijk gevaren. Een heel leuk rondje voor een woensdagavond. De dag ervoor even bellen met de sluiswachter en je kunt schutten. Het nummer is: 0651427914. Onze sluismeester was zo aardig om ons ook op de terugweg nog te schutten. Officieel wordt de sluis tot 20.00 uur bediend. Plattegronden met verschillende routes kun je vinden in het botenhuis naast het prikbord.

Tiny

foto's: Annemarie