Markerwadden, "the hard way"

Inmiddels bestaan de MarkerWadden al en paar jaar en zijn we daar in diverse stadia van de aanleg al per kajak gaan kijken. Dat waren redelijk korte tochten vanuit Lelystad. Wat we echter nog nooit hadden gedaan was om vanuit de vluchthaven Wijdenes te vertrekken. Omdat dit echter een flinke oversteek is van ruim 14 km over open en onbeschut water is, moet het daarvoor wel gunstig weer zijn en was het nog nooit gelukt die tocht te varen.

Tot 14 oktober: Door Corona-aanscherpingen verviel een geplande tocht rond de kop van Goeree omdat daar ook 2 overnachtingen bij hoorden en omdat er geadviseerd werd zo weinig mogelijk te reizen. Een veiliger tocht was in dit geval de tocht van Wijdenes naar de Markerwadden die we met 3 personen geheel Coronaproef konden varen. Onze groep bestond uit Jos, Theo en René

Lees meer...

Incident Uitgeestermeer 4-10-2020

Niet veroorzaakt door kajakkers maar wel door kajakkers opgelost

Nagemaakte overzichtskaart incident (deze routes en afstanden zijn achteraf op een kaart gezet en zijn dus geen gps track, het is slechts voor beeldvorming)

Geel: Heenweg.
Groen: Geschatte drift bij het aanhaken van de windsurfplank.
Rood: Geschatte afstand en route van de sleep.

Wind: Zuid 5 Bft, windstoten 7 Bft
Watertemperatuur: onbekend (geschat op 15℃)
Luchttemperatuur: 11℃

Toen ik de weersvoorspelling las voor deze zondag was het vooral de zuidelijke harde wind die wel als een leuke uitdaging klonk. Wind uit het zuiden over het Uitgeestermeer en vooral het Alkmaardermeer betekend leuk kunnen surfen bij een rondje de Woude. Daarom had ik met Jelle afgesproken om een stukje te gaan varen. Bij het uitvaren van de haven was de wind goed te voelen, maar voor geen van ons beide een probleem. We voeren een schuine koers om bij de landpunt aan de overkant te komen, hier gingen we in de luwte liggen om te overleggen. De wind was redelijk hard dus werd afgesproken om geen heel rondje de Woude te varen, we spraken af om te surfen richting het Alkmaardermeer en daar naar het oosten te draaien om aan hoge wal te komen want de wind was licht zuidoost.

We vertrokken vanuit de luwte over het Uitgeestermeer. Ongeveer halverwege het meer, dit was al vrij snel want door de wind hadden we een behoorlijke snelheid, zag ik een wit windsurfboard drijven. Dit was niet gek want er waren meerdere windsurfers op het water bezig, maar op dit surfboard zat een jong jongetje die het ophijsen van zijn zeil leek te hebben opgegeven. Ik voer langs en vroeg of alles ‘oké’ was, het antwoord kon ik door de wind niet verstaan dus stak ik mijn duim op. Het jongetje stak zijn duim niet terug op, dit was reden genoeg om te keren en te vragen wat er aan de hand was. Ik vroeg het jongetje of hij het zeil nog omhoog kon krijgen en daarmee terug kon zeilen. Hij antwoordde dat het zeil wel lukte, maar dat het terugvaren naar de kant niet meer ging. Dit was logisch aangezien de opstap plek recht tegen de wind in was en windsurfers alleen schuin tegen de wind kunnen opkruisen.

Klik hier voor de afloop van dit avontuur

De Waal, 4-6 september 2020

Met z’n elven reden we naar Gendt, ver stroomopwaarts langs de Waal. Mondkapjes op bij elkaar in de auto. Met Max en Bas, en ook met Timo en Johan dit keer. Uitbreiding! Omdat we eerder waren qua tijd dan andere jaren was het nog licht toen we de tenten neerzetten. De avond was warm en windstil, en hele bomen verdwenen in de oven, aangestoken door Rob. We hadden iets te veel kruidenbitter bij ons, maar het ging op. De ribeye van Timo was heerlijk.

Lees meer...

Naar de vierde slenk van Schiermonnikoog

Een aantal jaren geleden stond er in Kanotities een interessant artikel, geschreven door een lid van “KV Onder de wadden”, over tochtjes naar de vierde slenk van Schiermonikoog. Voor deze kanovereniging is dat tochtje inmiddels een soort standaardtocht geworden die ze elk jaar wel een keer varen. Wij van de KVU zijn er echter nog nooit geweest.

In deze vakantie-arme Corrona-tijd zoeken we naar leuke mini-vakanties en hadden daarvoor ons oog op de vierde slenk laten vallen. Jos en Mary leek dit ook een leuke tocht en daarom reserveerden we 3 dagen om in Eenrum (Groningen) te bivakkeren. Op 1 van die dagen hoopten we goed vaarweer te krijgen. Dat was gelukkig op zaterdag het geval. Wel was het ’s- morgens vroeg nog ijzig koud op de dijk, maar daarvoor schrokken we niet terug. En zo voeren we 19 sept om 9.30h met z’n vieren weg vanaf het strandje bij Lauwersoog.

Lees meer...

SAAI?

Dit was de zomer van plannen die niet doorgingen. Geen buitenlandse kanoavonturen, geen verre reizen.

Maar dat hoeft ons er niet van te weerhouden om in de kano te stappen. En op het water zijn we vrij!  Dus besloten Erik en ik om nog eens naar Tiengemeten te gaan, om het eiland heen te varen, daar twee nachten te kamperen en ook te voet het eiland uitgebreid te verkennen.

Samen in de auto met mondkapjes op is geen pretje, maar dat hadden we er wel voor over. Op het parkeerterrein in Nieuwendijk pakten we de kajaks in. Het was maandag, 31 augustus, prachtig weer en er was heel weinig wind. Het sjouwen van de volgepakte boten, over een smalle loopplank naar een kleine drijvende steiger bleek zwaarder dan de hele vaartocht rond het eiland. Tiengemeten is eigendom van Natuurmonumenten en één groot natuurreservaat. Maar dat is het niet altijd geweest. Het eiland heet Tiengemeten omdat de naam aangeeft hoe groot het was: een gemet is een oude oppervlaktemaat, ruim 0,4 hectare. Tegenwoordig is het 7 km. lang en 2 km. breed.  Het eiland is lange tijd verpacht geweest aan enkele boeren, die er vee hielden en ook veel aardappels verbouwden.

De geschiedenis is echter nog interessanter als je bedenkt dat het eiland ooit ook een quarantainehaven is geweest. Schepen die het Haringvliet op voeren moesten op de rede van Tiengemeten voor anker en er kwam een arts aan boord om te beoordelen of er besmettelijke ziekten aan boord waren ( actueel in onze tijd!!). Zieke zeelieden werden overgebracht naar een soort hospitaal, waarvan de overblijfselen nog te vinden zijn op een plek die nu nog De Karantijn heet. Het gebouw is een ruïne waar informatiepanelen zijn geplaatst voor de geïnteresseerde voorbijganger. In latere jaren is het eiland ook een tijd in gebruik geweest als marinebasis en konden de oorlogsschepen daar veilig kruit aan boord nemen voor het scheepsgeschut. Sinds 1997 wordt Tiengemeten beheerd door Natuurmonumenten. Het heeft veel pijn gedaan bij de boerenfamilies die moesten worden uitgekocht om plaats te maken voor de wilde natuur die Natuurmonumenten voor ogen had. Maar ik heb me laten vertellen dat alle boeren die eerst grond moesten pachten van de particuliere eigenaar tegenwoordig op eigen grond elders een goed bedrijf hebben kunnen opzetten.

Klik hier om het hele verslag van Henk te lezen

Dokkum en omgeving - een mini expeditie op 13 augustus 2020

Donderdag zouden we naar een verjaardag van iemand die niet wist dat we kwamen. Het feestvarken logeerde in een huisje van Ljeppershiem (Friesland). Aangezien dat huisje aan het water lag, bedachten Tiny en ik dat we de 1,5 uur rijden daar naar toe nog nuttiger wilden besteden door er een kanotocht aan vast te knopen. Van de kaart leerden we dat er genoeg vaarwater is en je ook in Dokkum kon komen.

Om op koffietijd voor het gebak te kunnen aanschuiven vertrokken we om 8 uur vanuit huis. Vijfhonderd meter bij  het huisje vandaan vonden we op google-streetview een prachtig zwemvlonder waar we goed konden instappen. Zo konden we makkelijk op tijd zijn om ons feestvarken te verassen met bezoek.

Nadat we bijgepraat waren begon het kanoën. Eerst volgden we de "Nije swemmer" richting Dokkum. Na korte tijd sloegen we af de Strobosser trekfaert in. Een prachtige vaart met wat huisjes en veel riet die ons rechtstreeks naar Dokkum zou voeren. Maar de vooruitgang had daar een stokje voor gestoken: ten behoeve van de aanleg van een rotonde naast Dokkum lag daar een dam. Daar was echter een oplossing voor want we konden nog een keer afslaan en via een dwarsverbinding naar het Dokkumer Grootdiep toe. Daar zagen we al veel meer bootjes wat we niet zo gek vonden met dit mooie weer. Het was hier in het noorden overigens een stuk minder benauwd dan in het Noord-Hollandse.

KLIK hier om de rest van het verslag te lezen