Castricum, oktober 2018
Onlangs fietste ik weer eens naar de brandingloods, na een melding van Anoushka over swell, windstilte en weinig stroming. Zoiets als de ideale omstandigheden om branding te varen. Ik ben een soort van slapend lid. 1 of 2 keer per jaar kom ik nog in actie, om branding te varen. Zoals deze keer dus. Op een zonnige septemberavond in 2018.
Vroeger deed ik dat vaker. We leefden voor de branding.
Zó kan brandingsurfen zijn:
een brandingfilmpje gemaakt door Rene en Wieger in mei 2013.
Zo vaak, en met zoveel, zullen we niet meer in de branding zijn.
Inmiddels zijn de bootjes opgeladen en naar Uitgeest vervoerd.
Je hebt het vast wel eens meegemaakt! Stap je uit je kano op de wal en staat er een gure wind, al dan niet vergezeld van regendruppels.
Niet echt uitnodigend voor een gezellige, relaxte pauze.
Deze situatie kan je overal overkomen: ergens aan een watertje in Nederland of daarbuiten, maar ook als zeekajakker op een kale zandplaat of een ongenaakbare kust.
Vrijdag 29 juni (2018) ging ik een tochtje maken met Henk Hoogerwerf, op zee. Gewoon Castricum - Heemskerk - Castricum.
Ik heb de laatste jaren niet zo veel meer op zee gevaren, zeker niet met hardere wind.
In mijn gloriedagen deed ik van alles, meestal alleen: Rondje Texel, Den Helder - Vlieland, Enkhuizen - Workum, Harlingen - Vlieland en naar Schiermonnikoog. Kortom, ervaring genoeg.
Maar door allerlei redenen, waaronder zeker het krijgen van astma, ben ik minder vaak gaan varen en als gevolg daarvan steeds voorzichtiger geworden ( dat klinkt mooier dan: ik ben een mooi weer kajakker geworden ). Ik heb op zee nooit last van astma gehad, maar ik heb wel moeten leren leven met dagen met te weinig energie voor een zeetocht.
Dit voorjaar ik kreeg het gevoel dat ik verloren land wilde terug winnen, of eigenlijk verloren zee in mijn geval.
klik op de foto voor meer
Op 24 maart j.l. deden meerdere leden mee aan de landelijke opschoondag met als doel ons landje en met name je eigen omgeving schoon te maken. Zoals al eerder is beschreven hebben wij een schrikbarende hoeveelheid rommel uit het water en de rietkragen van 'ons' meer gevist.
Een leuke bijkomstigheid was dat er ook 2 ballonvaarten werden verloot en ondergetekende was een van de gelukkigen en afgelopen zondag, 15 juli was het dan zover.
Ik kreeg 's ochtends het verzoek me om 19:30 te melden op een bedrijventerrein bij Wieringerwerf. Rond die tijd waren ook de andere 21(!) ballonvaarders aan komen waaien. Met wat hulp van de aanwezigen werd eerst de mand van de trailer gehaald en de ballon uitgepakt. Daarna moest er worden gewacht omdat vanwege de thermiek die aan het einde van de warme dag vlagerige wind kan veroorzaken waardoor opstijgen onveilig is. Uiteindelijk kon er lucht in de ballon worden geblazen met ventilatoren waarna de lucht wordt verwarmd met de gasbranders die in de mand zitten. De mand ligt tot die tijd overigens op z'n kant. Ook de eerste passagiers moesten in de nog liggende mand instappen of meer kruipen eigenlijk. Doordat de warme lucht opstijgt trok de ballon de mand rechtop en konden ook de anderen in de mand klimmen. Na nog even flink doorstoken komt dan uiteindelijk de mand los van de grond, worden we losgekoppeld en begint de tocht.
Op zaterdag 30 juni togen 11 clubleden (Kasper, Johan, Rob en Annet, Rene en Tiny, Maarten, Peter, Wieger en Anoushka en Jan) naar Lauwersoog voor een korte kampeervakantie, maar ook voor een kajaktocht natuurlijk.
KLIK op de foto voor de hele fotoserie
