Waarom heten de eilanden in het Markermeer Hooft Drost en Warenar

We voeren op 15 oktober met de KVU naar Pampus en pauzeerden op het eiland Hooft en we vroegen ons af waar de namen van de eilanden vandaan komen. De middelbare schoolstof zit niet meer zo vers in ons geheugen. Daarom heb ik het nog even opgezocht.
Pieter Corneliszoon Hooft (1581-1647) was een van de belangrijkste personen in het openbare leven van begin zeventiende eeuw. Hooft schreef stukken, waaronder het blijspel Warenar. Hij was drost van Muiden en woonde in het Muiderslot.

Warenar was één van de meest geliefde toneelstukken uit de Gouden Eeuw. In juni 2009 is Warenar door Theatergroep De Kale opgevoerd op het Muiderslot, ter herdenking van Hoofts inhuldiging als Drost van Muiden in 1609.

Het blijspel gaat over:

Warenar is een Amsterdammer. Hij heeft een pot met gouden munten gevonden. Warenar is heel bang dat die pot gestolen zal worden. Hij durft geen geld uit te geven, omdat men dan zijn geheim misschien zal ontdekken. Hij wordt heel achterdochtig en heeft nergens meer oog voor. De dochter van Warenar, Claartje, is zwanger. Ritsert is de vader van het kind. Lecker, de knecht van zijn buurman, heeft speelschulden en ziet dat Warenar de pot op het kerkhof begraaft. Hij steelt de pot, maar wordt ontmaskerd als de dief. Warenar komt tot inkeer en schenkt de schat aan zijn dochter, die trouwt met Ritsert. Alles komt uiteindelijk goed en Warenar geneest van zijn gierigheid.
Tiny Mannak

SKAGERRAK: Is dit nu leuk, of niet?

Elke reis begint met een plan. Een groepje vrienden maakt al een aantal jaren samen kajak-tochten. Deze keer is het plan om te starten in Grebbestad (Z.) en te eindigen in Kragerö (N). Eerst met de veerboot van Kiel naar Göteborg en vandaar naar Grebbestad, om te starten. Het is 6 juni, als we in alle vroegte vertrekken bij de loods van Kano Vereniging Uitgeest. Wij zijn Henk, Jos en René en ons eerste reisdoel is Breezand, om Theo op te halen. Tot onze verrassing staat daar een uitgebreid ontbijt voor ons klaar, verzorgd door Lidy, Theo’s echtgenote. De stemming zit er meteen goed in! Ook de rit naar Kiel verloopt voorspoedig, zodat we al om 13.30 in de rij staan voor de veerboot van Stena Line. Jos maakt van de gelegenheid gebruik om even de stad in te gaan en komt terug met vier “opvouwbare” borrelglaasjes, van RVS. Die zullen een speciale functie krijgen tijdens deze reis.

II
6.15 uur, 7 juni. Wreed word ik uit mijn slaap gerukt door een stem die via de luidspreker in onze hut in drie talen de veiligheidsinstructies begint op te dreunen. Zeker het verkeerde bandje gestart! Gelukkig is het ontbijt aan boord weer prima. Vroeg in de ochtend rijden we op ons gemak Zweden in. Maar het is een regenachtig Zweden. Als we niet lang daarna arriveren bij ons gedroomde vertrekpunt ziet het er niet veelbelovend uit: donkere wolken hangen dreigend boven een natglanzend Grebbestad. Om het moreel hoog te houden zet Theo zijn beroemde verse koffie in het plaatselijke toiletgebouwtje en even later beginnen we met het gebruikelijke gepuzzel om de complete uitrusting in de beperkte ruimte van de kajaks te stouwen. De regen is nog slechts een aarzelend motregentje en in de loop van de middag stappen we in op het kleine grijze zandstrandje en maken ons los van het land.

Lees meer...

Een lofzang op de de kano!

In 1866 schreef J. MACGREGOR het boek "A THOUSAND MILES IN THE ROB ROY CANOE ON RIVERS AND LAKES OF EUROPE"

Al  in  het eerste hoofdstuk schreef hij een lofzang op de kano die er mag zijn. Nu na 150 jaar is het nog steeds actueel. Lees maar:

THE object of this book is to describe a new mode of travelling on the Continent, by which new people and things are met with, while healthy exercise is enjoyed, and an interest ever varied with excitement keeps fully alert the energies of the mind.
Some years ago the Water Lily was rowed by four men on the Rhine and on the Danube, and its "log" delighted all readers. Afterwards, the boat Water Witch laboured up French rivers, and through a hundred tedious locks on the Bâle canal. But these and other voyages of three or five men in an open boat were necessarily very limited. In the wildest parts of the best rivers the channel is too narrow for oars, or, if wide, it is too shallow for a row-boat ; and the tortuous passages, the rocks and banks, the weeds and snags, the milldams, barriers, fallen trees, rapids, whirlpools, and waterfalls that constantly occur on a river winding among hills, make those very parts where the scenery is wildest and best to be quite unapproachable in an open boat, for it would be swamped by the sharp waves, or upset over the sunken rocks which it is utterly impossible for a steersman to see.

Lees meer...

GOUDEN RANDJES

Dan zit je als bestuurslid van een kanovereniging een beetje te somberen omdat er weer eens zo weinig belangstelling is voor de georganiseerde tochten. Dan komt zelfs de gedachte bij je op om van de club maar een stichting te maken die slechts een kanostalling exploiteert. MAAR dan is het opeens een prachtige nazomer dag en zijn er maar liefst  vijftien enthousiaste deelnemers aan de jaarlijkse barbecuetocht en zitten we vervolgens met meer dan vijfentwintig mensen in een gezellige ambiance bij ons clubgebouw aan de maaltijd, “oude” en “nieuwe” leden, vrouwen en mannen.
Onze notoire gangmaker Ton had weer een spectaculair spel bedacht, waarbij de liefhebbers mochten proberen om de overkant van de haven te bereiken in een piepkleine kajak die met een stevig elastiek aan de kade was verankerd. Daarbij moest je dan ook nog de aan een lijn bevestigde boeien één voor één aanraken. Niet iedereen had daar zin in, want je kon wel eens nat worden. De hoofdprijs, een heuse bokaal, werd in de wacht gesleept door een dame die niet alleen sterk was, maar bovendien zeer slim bleek te zijn. Omdat de spelregels niet vermeldden dat je per se je peddel moest gebruiken nam zij simpelweg de lijn in haar handen en trok zichzelf in het bootje naar de overkant, in een recordtempo. De andere macho’s en krachtpatsers hadden het nakijken! Om vijf uur was het vuur precies op de juiste temperatuur om de vlees-  vis- of vegetarische gerechten ( de laatste weer verrukkelijke receptuur van Tiny en René!) te roosteren. De heerlijke salades (dit jaar voor het eerst niet meer afkomstig van Leo c.q. snackbar Estrella, aangezien Leo eindelijk van zijn welverdiende pensioen mag gaan genieten), stokbrood en diverse sauzen waren daarbij een heerlijke aanvulling. En toen we nog lang niet uitgepraat waren, maar het tijd werd om toch op te stappen, was het weer verbazend om te zien hoe snel en efficiënt alle rommel opeens weer opgeruimd was.
Leden van de KVU, wat zijn jullie met zijn allen een fijne club mensen. Ons motto is: alles kan, niets hoeft. Ieder bepaalt voor zichzelf wat hij/zij wel of niet wil doen en er zijn altijd weer leden bereid om de handen uit de mouwen te steken. Het is een voorrecht om daar als bestuur bij betrokken te zijn. Bedankt allemaal!

Naschrift:
Dit stukje schrijf ik een week later, op ook weer zo’n prachtige zonnige dag. Ik zat met mijn familie bij Deining op het strand van Bakkum en daar zag ik een grote groep zeekano’s, onder leiding van Gilbert, de zee op gaan voor een echte instructiedag. Na een poosje waren ze verdwenen in de richting van Wijk aan Zee. Hoe zo “weinig belangstelling”, dacht ik even. Een mooi einde van de zomervakantie!
Voor iedereen die weer aan het werk is: werk met plezier en spoedig tot ziens op het water.
Henk.

Medemblik – Den Oever v.v.

Aan het eind van de dag stapt Fred op me af met de vraag of ik nog iets wil doen. Voordat ik er erg in heb zeg ik toe dit verslag te schrijven. Ook bij Peddelpraat immers zien de overige deelnemers bij “the new kid in town” schrijverskwaliteiten die ze zelf niet menen te hebben.

Nu is dit mijn derde Peddelpraattocht dit jaar al, zodat ik nog aardig ben weggekomen. Ik had me dinsdag tevoren telefonisch aangemeld voor Den Oever – Den Helder v.v., 22 zm (40 km) op stromend water. Met dit jaar al redelijk wat kilometers in de armen goed te doen. Vrijdagavond zou uitsluitsel brengen over het definitieve wat, waar en hoe laat. Donderdagavond de voorgeschreven zv-uitrusting verzameld, nagekeken en ingepakt. Een hedendaagse zeekajakker kan niet zonder elektronische speeltjes, dus horloge, telefoon en marifoon van voldoende prik voorzien. De ontwikkeling van het weer en bestudering van het getij deden echter al vermoeden dat de plannen aangepast zouden worden.

En daar kwam het telefoontje voor de vrijdagse update.
“Er zijn nieuwe tochtleiders, we gaan niet het wad op en we vertrekken vanuit Medemblik naar Den Oever. Ga je nog mee?”
“Natuurlijk.”
“Je mag een uur later komen.”

Lees meer...

BLOEMRALLY 2017 (voorheen de Schermerrally/ KVUrally)

Om deze tocht, die ook op de vaarkalender van de TKBN stond, voor iedereen toegankelijk te maken is besloten om twee varianten aan te bieden: een korte tocht, vanaf Arjan Bloem naar Jisp en door het Wormer/ Jisperveld terug. Daarbij kon voor vervoer worden gezorgd vanaf de KVU. En een lange tocht, vanaf de KVU naar Arjan Bloem, samen met de deelnemers van de korte route naar Jisp en dan via het Jispersluisje naar het Noord Hollands kanaal om via Spijkerboor weer terug te varen naar Uitgeest. Voor beide varianten waren twee aanmeldingen, wat voor de organisatoren wel teleurstellend was. Toen we om acht uur bij de loods aan de Meldijk arriveerden verschenen er echter nog drie leden van het Heren Collectief, oudgedienden die hun hand niet omdraaien voor een kleine 40 km. En zo vertrokken er maar liefst vijf dapperen weliswaar iets later dan afgesproken (er werd eerst nog even koffie gezet natuurlijk!) richting De Stierop. Het meer was werkelijk spiegelglad en er was vrijwel geen ander verkeer op het water. Het was een waar genoegen om zonder enige inspanning met een lekker vaartje naar de Zaan te koersen.

Lees meer...