Kanovereniging Uitgeest
Neem de tijd pak de kano March 19, 2009
NU EVEN NIET
Zelfs de bikkels die het presteren om op een koude woensdagavond bij onze kantine te arriveren in een kano die
geheel bedekt is met ijsdruppels, zoals ik kort geleden met eigen ogen heb kunnen aanschouwen, houden momenteel een winterstop. En dat al voor de tweede keer in korte tijd.
![[image]](/kvu/vaarverslagen/images/nen1.jpg)
Klik hieronder op "lees meer" voor de rest van het verhaal
March 19, 2009
Zeehondenlogboek zondag 14 december 2008
Niemand zal het ons kwalijk nemen dat we de brandingboten laten voor wat ze zijn. Vorige week nog verstijfden mijn armen in het koele zeewater toen ik moest zwemmen na een mislukte surf.
Gelukkig is de zee niet altijd wild en woest. Vandaag is ze kalm en koel. Officieel nog geen winter, voor het oog een mooie winterdag. Mensen met mutsen, sjaals en wanten wagen zich op het strand. Veel mountainbikers ook. Geen watersporters, behalve dan een overenthousiaste hond die zijn natte pak weer droogrent achter zijn baas aan die te paard langs de vloedlijn stapt.
Klik hieronder op "lees meer" voor de rest van het verhaal.
March 11, 2009
Kano-vakantie 2008 in Groningen
1-8:
Gisteren om een uur of één van huis opgehaald door Max. Naar de haven, boten opladen en op weg naar Winsum. Na een rustige reis met een dutje/plas- en koffiepause op de Afsluitdijk en een verder rustige rit komen we te Winsum aan. De beheerder en zijn vrouw herkennen ons nog en we verzekeren hun dat we niet zo “lastig” als vorig jaar zullen zijn. Na de relaties te hebben aangehaald, gaan we boodschappen doen en komen we terecht bij de Chinees, waar we een speciaal -heel elg lekkel- Olympisch menu genieten.
March 11, 2009
Een “leermoment”.
Na al die jaren zeekajakvaren weet ik toch heus wel aan welke eisen je uitrusting moet voldoen!
Het spreekt dan ook vanzelf dat ik nooit het grote water opga zonder zwemvest, goede kleding en reservekleding, eten en drinken, noodsignalen en reservepeddel.
Hoewel die laatste twee wel een beetje overdreven zijn, toch? Hoe vaak heb jij je noodsignalen gebruikt? En hoeveel peddels heb jij gebroken????
November 04, 2008
In neopreen op het pluche.
Tsja, waar denkt een doorsnee Nederlander aan als je het over een kajaktocht in het stroomgebied van de Waal hebt. Niet aan neopreen en pluche. Waarom dan in deze aanhef?
Omdat dit een hoogst interessant fenomeen is, ik ben benieuwd of u die mening deelt.
Ter hoogte van Zaltbommel (u weet wel, die toren die dreef) in een uiterwaard, stapt de vaarploeg in de vaartuigen. Klei, regen, wilgenbossen, licht stromend, glashelder water, een beeld zoals Jan Van Goyen dat kan schilderen, is ons instap scenario.
Dan regent het al, met enige onderbrekingen zal het de gehele dag hard, harder en stevig regenen. “Maakt niet tuit we zijne dur op gekleed”, leve het neopreen!
November 04, 2008
Smullen voor mensen op de zuidpier in IJmuiden, een echte reddingsactie!
Zaterdag 11 oktober, stralende oktober zon, de flinke wind uit het zuidwesten forceert witte schuimkoppen op de zuid gelegen betonblokken. De vloedstroom loopt vanuit het zuiden richting Noord. De mensen op de pier zien twee kajaks en een omgeslagen kajak met een kajakker die zich tot tweemaal toe probeert op te richten met een eskimorol, dat wilde niet lukken, helaas.
Wat zij niet konden zien. Ondergetekende met een opengeslagen spatzeil en golven die meters in hoogte varieerden had 1 gedachte. In de kajak blijven, dus … even met peddel oprichten en rondkijken, wie ziet me en ja hoor Wieger reageert. Vervolgens ondersteboven hangen en wachten ........
