Genieten dicht bij huis
Een rij auto’s staat langs de oever van het Noord-Hollands kanaal. Vissers misschien? Nee, bezoekers van de befaamde Theetuin in Neck.
Wij voelen ons bevoorrecht, want wij zijn hier met de kajaks gekomen, vanaf Wormer. Nou ja, niet helemaal want je kunt niet uitstappen bij Theetuin de Neckermolen. Daarom moesten we het laatste stukje lopen over het terrein van de jachthaven waar we de acht kajaks hebben achtergelaten.
Er stond een flinke tocht van ruim dertig kilometer op de vaarkalender voor zondag 10 juli. Maar daarvoor had zich maar één deelnemer gemeld. Tiny en René zouden deze tocht samen leiden, van Wormer richting Purmerend en Ilpendam naar Haaldersbroek en terug naar het Wormer- en Jisperveld. Gezien de geringe interesse besloten zij om de tocht aanzienlijk in te korten tot ruim 20 km. met als resultaat dat we uiteindelijk met acht peddelaars om half tien in de ochtend vanaf de steiger bij Arjan Bloem het “ruime sop” van de Poel en het Zwet kunnen kiezen. In rap tempo gaat het richting Jisp, maar eerst is er op de Poel nog een rendez- vous met René, die eerst Tiny en Jelle heeft afgezet en daarna naar huis is gereden om zijn eigen boot op te halen; zijn bijna antieke Nordkapp met glitters. Nadat hij zich bij de groep heeft aangesloten komen we al snel met een zacht windje in de rug bij Jisp, waar we linksaf gaan in de richting van Neck. Dat de tocht uitstekend is voorbereid blijkt o. a. uit het feit dat het gras bij de plek waar we moeten overdragen naar de Ringvaart van tevoren door onze tochtleiders keurig is gemaaid! Zelfs de kwaliteit van het gebak in de Theetuin is eerst getest. Overigens blijkt dat men op de Theetuin ook voortreffelijke koffie serveert. Wij vinden een comfortabele loungeplek. Door het aangename weer (beter dan voorspeld, omdat af en toe een prettig zonnetje ons bestaan verlicht) wordt het met recht een aangenaam verpozen.
Geheel verkwikt kunnen we na enige tijd later weer in de boten, in het besef dat we nu over de helft van onze inspanning zijn. Toch valt het nog even tegen als we, eenmaal op het kanaal, de wind van voren krijgen. Deze is bovendien enigszins aangewakkerd tot kracht 4 Bf, maar dat is eigenlijk geen probleem met het heerlijke gebak als brandstof. Voor we er erg in hebben komt het Jispersluisje al in zicht. Daar kunnen we aan de grote picknicktafel onze bammetjes nuttigen. Er is geen sprake van haast of druk. Er wordt zelfs even overwogen om de kajaks weer terug te leggen in het kanaal met de bedoeling om alsnog te worden geschut. Het sluisje is namelijk inmiddels in gebruik genomen. Echter, het enthousiasme is daarvoor niet groot genoeg, zodat we even later het Wormer- Jisperveld in varen.
Weer blijkt de route goed verkend te zijn, want Tiny en René gidsen ons zonder omwegen door dit doolhof van vaarten, sloten en eilanden. Het is tenslotte hun “achtertuin” hier. Onderweg wordt nog even gestopt op de plek waar Tiny en René een bijzondere plant hebben ontdekt. Het is een kano-rustplek die, bij gebrek aan regelmatig onderhoud, nu door dezelfde tochtleiders wordt gemaaid en verzorgd. Een levendige discussie over de naam van het plantje (muggenorchis?) wordt door OBS-identify beslecht: Anja trekt de conclusie dat het hier moet gaan om de moerasandoorn. Maar enige twijfel blijft toch bestaan.
Rest nog een ontspannen tochtje naar ons startpunt. Ondanks dat het zondagmiddag is vinden we het in dit gebied toch verbazend rustig. Het is ongeveer half vijf als we allemaal weer bij onze vertrouwde loods staan aan de Meldijk.
Tiny, René, Corry, Anja, Edwin, Jacco, Jelle, bedankt. Wat een heerlijke, afwisselende tocht.
Henk.
Foto’s: Edwin, Tiny, René